” ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ” ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ
Category : ΟΜΙΛΙΕΣ
” ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ” ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Καλωσορίζουμε τη σημερινή πρωτοβουλία της Περιφερειακής Αρχής, να φέρει προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο το πολύ σημαντικό ζήτημα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Είναι ευχάριστο ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και τα στελέχη του Συριζα στην Αυτοδιοίκηση εφαρμόζουν με κινηματογραφική ταχύτητα τη στροφή στον πραγματισμό.
Αφού λυσσαλέα πολέμησαν ακίνδυνες, φιλοπεριβαλλοντικές επενδύσεις (κυρίως βιομάζας και βιοαερίου) σε όλη την Επικράτεια με μοναδικό σκοπό το πολιτικό όφελος στην κάλπη, σήμερα βρίσκονται εντός του πλαισίου της κοινής λογικής. Στην κοινή λογική θα μας βρίσκετε πάντα αρωγούς.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει την αλλαγή στάσης σε σχέση με αυτή που είχε υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν σχεδόν δύο χρόνια πριν –ως αντιπολίτευση τότε- στη συζήτηση του νέου Ρυθμιστικού Πλαισίου για την Αθήνα, είχε επιλέξει τη στείρα αντιπολίτευση και το όχι σε όλα.
Στις τότε ομιλίες σας τόσο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όσο και στην ολομέλεια, μιλούσατε γενικόλογα, καταγγέλλατε τα πάντα, ισχυριζόσασταν ότι το σχέδιο νόμου έχει πολλές αδυναμίες, δεν προσφέρει τίποτα, δεν έχει κάτι το θετικό.
Ξέρετε όμως τι δε βλέπω;; Τις προτάσεις που κάνατε τότε προκειμένου να έχουμε ένα πιο ολοκληρωμένο Ρυθμιστικό Σχέδιο σήμερα. Στη λογική του όχι σε όλα, αδυνατούσατε να κάνετε διάλογο και να πείτε τις απόψεις σας.
Η Ελλάδα οφείλει να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνεται τα περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά οφέλη από τη δυναμική συμμετοχή της στην υλοποίηση της κλιματικής πολιτικής της ΕΕ. Οφείλουμε παράλληλα να θεωρούμε ηθικό χρέος απέναντι στις επόμενες γενιές την επίτευξη και ενίσχυση των στόχων της Ευρώπης για το 2030, που είναι:
Τουλάχιστον 40% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (σε σχέση με το 1990)
Τουλάχιστον 27% διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
Τουλάχιστον 27% βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την επίτευξη, με το βέλτιστο οικονομικά τρόπο, των εθνικών ενεργειακών στόχων του 2020, εκτιμάται ότι θα χρειαστεί να εγκατασταθούν περίπου 2.500 MW νέων έργων ΑΠΕ (επιπλέον των λειτουργούντων σχεδόν 5.000 MW ΑΠΕ).
Οι ως άνω στόχοι θα επιτευχθούν κατά μείζονα λόγο από εγκατάσταση νέων αιολικών (και μεγάλων ΦΒ). Κατά την εκτίμηση του ΥΠΕΝ, λιγότερο από το 10% της προβλεπόμενης νέας εγκατεστημένης ισχύος μέχρι το 2020 θα αφορά έργα από τις υπόλοιπες τεχνολογίες ΑΠΕ (βιομάζα, βιοαέριο κλπ).
Κάθε πολιτική απόφαση και επιλογή οφείλει λοιπόν να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τους παραπάνω στόχους και τη μεσο-μακροπρόθεσμη ωφέλεια για το περιβάλλον και τον άνθρωπο από την εισαγωγή όλο και περισσότερων ΑΠΕ στο εθνικό ενεργειακό μίγμα.
Παράλληλα, η οικονομική ωφέλεια από την εισαγωγή περισσότερων ΑΠΕ είναι τεράστια:
Βοηθούν στην απεξάρτηση από εισαγόμενους υδρογονάνθρακες και στην παύση της αιμορραγίας εκροής συναλλάγματος.
Αξιοποιούν τους ανεξάντλητους πόρους (κυρίως αέρα, ήλιο και βιομάζα) της Ελλάδας, ανοίγοντας το δρόμο για τη μεσοπρόθεσμη ανάδειξη της χώρας μας σε εξαγωγέα ενέργειας προς Βορράν.
Βοηθούν στην ευστάθεια του Συστήματος Ηλεκτρισμού, αφού είναι διάσπαρτα και εγγύτερα στα σημεία κατανάλωσης, σε αντίθεση με τα παραδοσιακά 2 εθνικά ενεργειακά κέντρα Κοζάνης / Μεγαλόπολης (που λόγω απόστασης από τα σημεία κατανάλωσης δεν αποφεύγεται η απώλεια ενέργειας). Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι, οι ιδιωτικές επενδύσεις ΑΠΕ χρηματοδοτούν την αναβάθμιση μικρο/τοπικών δικτύων διανομής με τα έργα διασύνδεσης.
Μειώνουν δραστικά την ανεργία. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ειδικά οι μονάδες βιομάζας / βιοαερίου δημιουργούν τις περισσότερες θέσεις εργασίας από όλες τις ΑΠΕ.
Ειδικά οι μονάδες βιομάζας / βιοαερίου υποκαθιστούν 100% λιγνίτη, καθώς αποτελούν μονάδες βάσης (λειτουργούν 24 ώρες/24ωρο), σε αντίθεση με την αναπόφευκτη ασυνέχεια των λοιπών μορφών ΑΠΕ.
Απαιτείται η ολοκλήρωση του Εθνικού Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ. Ενός δηλαδή πλήρους, κωδικοποιημένου και με χαρτογράφηση οδηγού χωροθέτησης τέτοιων μονάδων.
Ένα τέτοιο Ειδικό Χωροταξικό θα αποτελέσει την υγιή προϋπόθεση για:
την απρόσκοπτη υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων ΑΠΕ από πλευράς επενδυτών
την απρόσκοπτη αδειοδότησή τους από τη Διοίκηση (Αυτοδιοίκηση και υπηρεσίες) την αποφυγή άδικης και εν πολλοίς ανούσιας διαμάχης τοπικών κοινωνιών με ενδιαφερόμενους Έλληνες και ξένους επενδυτές, οι οποίοι – ενώ έρχονται να επενδύσουν σε φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις – βιώνουν απερίγραπτη πολεμική που μας εκθέτει συλλογικά σαν χώρα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα.
Στα πλαίσια της κωδικοποίησης ενός πλήρους Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ, συμφωνούμε ότι πρέπει οι φορείς της Αυτοδιοίκησης να εκφέρουν σαφή και τεκμηριωμένη άποψη για τα είδη και την ισχύ ΑΠΕ που θα πρέπει να εγκατασταθούν ανά περιοχή.
Ωστόσο, απαιτείται όραμα και τόλμη στη χάραξη επιθετικής πολιτικής ΑΠΕ. Απαιτείται να βάλουμε όλοι πίσω μικρές ή μεγαλύτερες πιέσεις λίγων ή περισσοτέρων. Δυστυχώς, το τέρας που ο λαϊκισμός άνδρωσε τόσα χρόνια γύρω από τις ΑΠΕ βοήθησε να επικρατήσει η λογική “ας γίνουν έργα ΑΠΕ αλλά όχι στη δική μου γειτονιά”… Αυτό πρέπει να είμαστε ΌΛΟΙ μαζί ΥΠΕΥΘΥΝΑ έτοιμοι να το αντιστρέψουμε.
Πρώτο χρέος μας λοιπόν σαν Περιφέρεια είναι να καταστήσουμε με δυναμικές κινήσεις τους πολίτες μας κοινωνούς του οράματος για μια “ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΠΡΑΣΙΝΗ – ΑΞΙΟΒΙΩΤΗ ΑΤΤΙΚΗ της ΕΠΟΜΕΝΗΣ 50ετίας”.
Να επιμορφώσουμε ταχύτατα μικρούς και μεγάλους για τα οφέλη των ΑΠΕ και να τερματίσουμε το κυνήγι μαγισσών γύρω από υποτιθέμενους κινδύνους.
Στα πλαίσια αυτά, οφείλουμε να ΛΑΒΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ υπόψη μας ότι στο Λεκανοπέδιο ζει το 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας μας. Εδώ καταναλώνεται πολύ περισσότερο του 50% της συνολικά καταναλισκόμενης ενέργειας. Συνεπώς, είναι προφανές πως η δική μας Περιφέρεια, οι δικές μας γειτονιές πρέπει να αξιοποιούν στο μέγιστο τις ΑΠΕ. Να παράγουμε δηλαδή όση περισσότερη ενέργεια από ΑΠΕ μπορούμε και να την καταναλώνουμε απευθείας στο σημείο ζήτησης χωρίς απώλειες συστήματος και δικτύου.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΟΑΕΡΙΟ
Γίνεται πολύς λόγος για την πρώτη ύλη των μονάδων βιοαερίου. Ακούγεται ότι η πρώτη ύλη πρέπει (θεσμοθετημένα) να προέρχεται από σημεία πλησίον των μονάδων βιοαερίου, εννοώντας ότι η ξυλεία ή τα υπολείμματα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων πρέπει να είναι υποχρεωτικά “τοπικά”. Επί αυτού:
Νομίζω όλοι συμφωνούμε πως είναι πολλαπλά ωφέλιμο η παραγόμενη στη χώρα μας ξυλική βιομάζα να διοχετεύεται στις μονάδες καύσης ή πυρόλυσης βιοαερίου. Αυτό ολοκληρώνει ένα βιώσιμο οικονομικό κύκλο παραγωγής, διαχείρισης και εκμετάλλευσης της παραγόμενης ξυλικής βιομάζας στην πατρίδα μας.
ΩΣΤΟΣΟ, στην ΕΕ ΔΕΝ είναι πρακτικά και νομικά εφικτό να επιβάλλει κάποιος σε όλους τους δυνητικούς επενδυτές να συνεργαστούν με συγκεκριμένους κατά τόπο προμηθευτές, καθώς:
Τούτο αντίκειται προφανώς στους κανόνες ελευθερίας του Συντάγματος αλλά και στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η ΕΕ, στην οποία ανήκουμε, είναι ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΑΓΟΡΑ, όπου δεν υφίστανται σύνορα στις συναλλαγές ή εμπόδια στη διακίνηση εμπορευμάτων και πρώτων υλών.
Στην οικονομία ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει βιώσιμη μακροπρόθεσμη λειτουργία καμίας επιχείρησης ούτε χρηματοδότηση επένδυσης, η οποία είναι δέσμια των διαθέσεων ενός ή ολίγων τοπικών προμηθευτών, τους οποίους μάλιστα επιβάλλει ο νόμος. Οι αγορές δημιουργούνται από τις επενδύσεις που ελεύθερα επιλέγουν τους προμηθευτές τους. Μέσω της ελευθερίας επιλογής προμηθευτή γίνεται αναγκαστικά ανταγωνιστικός και ο ντόπιος προμηθευτής και τελικά βιώσιμες και ωφέλιμες οι επενδύσεις.
Η συμφωνία με αγρότες για την προμήθεια «τοπικής βιομάζας» ως προϋπόθεση αδειοδότησης τέτοιων μονάδων αποτελεί από μόνη της ικανή συνθήκη για να βρεθούν τέτοιες επενδύσεις στον αέρα, καθώς οι αγρότες εύκολα αλλάζουν τις καλλιέργειες και δεν νιώθουν δέσμιοι συμβολαίων. Τούτο συνθλίβει τα business plans και τις προοπτικές χρηματοδότησης και άρα υλοποίησης τέτοιων επενδύσεων.
Η «τοπική» παραγωγή βιομάζας είναι πάντα μικρή και συνεπώς ικανή να στηρίξει μόνο τη λειτουργία πολύ μικρών μονάδων αυξημένου κόστους εγκατάστασης (χωρίς οικονομίες κλίμακας).
Οι πολύ μικρές μονάδες ΔΕΝ έχουν κανένα ενδιαφέρον για ξένους επενδυτές. Στη σημερινή εποχή, που το πρώτιστο μέλημα της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, ΔΕΝ πρέπει λοιπόν να εκμηδενίσουμε κάθε πιθανότητα ξένων επενδύσεων σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού από ξυλική βιομάζα.
ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ τους παραπάνω λόγους ΔΕΝ μπορεί να επιβληθεί η χρήση ΜΟΝΟ τοπικά προερχόμενης πρώτης ύλης σε μονάδες βιοαερίου. Μπορούν να δοθούν κίνητρα. Σε κάθε περίπτωση όμως ΔΕΝ πρέπει να δημιουργήσουμε μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές δομές στην προμήθεια πρώτης ύλης, γιατί σε εκείνη την περίπτωση ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΟΥΝ οι αναγκαίες αυτές επενδύσεις.
