Ομιλία μου στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής για το Προσφυγικό
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πριν κάποιους μήνες, εδώ στην ίδια αίθουσα, όταν πρώτο-συζητούσαμε για το θέμα των προσφυγικών ροών και κρούαμε τον κώδωνα του κίνδυνου, για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που θα μπορούσε να λάβει, κάποιοι αντέδρασαν και έλεγαν ότι κινδυνολογούσαμε και μας διαβεβαίωναν μάλιστα, ότι έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου η όλη κατάσταση να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
Προφανώς τότε υπολόγιζαν ότι οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, απλώς θα διέρχονταν από τη χώρα μας, αφού τελικός τους προορισμός θα ήταν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Δυστυχώς όμως δεν υπολόγιζαν ότι οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες σε συνεργασία με τη χώρα των Σκοπίων, θα έκλειναν τα σύνορά τους και το λεγόμενο «Βαλκανικό διάδρομο», εγκλωβίζοντας πάνω 13.000 ανθρώπους στην ουδέτερη περιοχή της Ειδομένης, ανάμεσά τους 7.000 παιδιά.
Είναι προφανές ότι η χώρα βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Η χώρα κινδυνεύει να γίνει αποθήκη ανθρώπινων ψυχών καθώς τα βόρεια σύνορα μας στην ουσία είναι κλειστά και ηκατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, με τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες να είναι εγκλωβισμένοι στην ελληνική επικράτεια και τις ροές στα νησιά να συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς, είναι πολύ κρίσιμη.
Προφανώς και η Ελλάδα δεν έχει ευθύνες για τους γενεσιουργούς λόγους που υπάρχει η μαζική αυτή μετακίνηση πληθυσμού κυρίως από τη Συρία προς την Ελλάδα, ωστόσο έχει τεράστιες ευθύνες για το γεγονός ότι τόσο καιρό, η κυβέρνηση αντιμετώπισε το προσφυγικό πρόβλημα με αδράνεια, ιδεοληψίες και ελαφρότητα που είχαν ως αποτέλεσμα, να αυξηθούν οι ροές προς τη χώρα μας και να φτάσουμε ως εδώ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι γνωστό ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα δέχεται ένα μεγάλο προσφυγικό ρεύμα το οποίο καλείται να διαχειριστεί.
Να θυμίσω ότι το 1922 δέχθηκε 1,5 εκ. Έλληνες από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες στρατιωτικής ήττας και απόλυτης εξαθλίωσης, ενώ υποδέχθηκε επίσης εκατοντάδες χιλιάδες Ανατολικοευρωπαίους στις αρχές της δεκαετίας του ’90,ύστερα από την κατάρρευση των πρώην σοσιαλιστικών καθεστώτων.
Ωστόσο ανάμεσα στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις και στη σημερινή, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά και η οποία έχει να κάνει με το γεγονός ότι στα δύο αυτά προσφυγικά κύματα η Ελλάδα υπήρξε η χώρα ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ, ενώ τώρα είναι η ΧΩΡΑ ΣΤΑΘΜΟΣ, Η ΧΩΡΑ ΠΕΡΑΣΜΑ.
Άρα εδώ, δεν έχουν θέση οι κλασικές θεωρίες περί ενσωμάτωσης ή πολυπολιτισμικότητας, αλλά απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα και δράση έτσι ώστε να υπάρξει σωστή διαχείριση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος. Για το λόγο αυτό απαιτείται:
- Άμεση αξιοποίηση του συνόλου του κρατικού μηχανισμού, συμπεριλαμβανομένων και των Ενόπλων Δυνάμεων, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες βασικές δομές σίτισης, υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με πρακτικό ανθρωπισμό και όχι με θεωρητικά σχήματα διαχείρισης ή μιαςαφηρημένης μέριμναςθεωρητικού επιπέδου.
Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η αξιοπρεπής διαβίωση αυτών των ανθρώπων, η ασφάλειά τους, να μην γίνουν θύματα διακινητών.
- Προετοιμασίατο συντομότερο δυνατόν, όλων των απαραίτητων φυλασσόμενων, ανοιχτών, αλλά και κλειστών χώρων, προσωρινής διαμονής με σωστή γεωγραφική κατανομή στην Επικράτεια.
Οι συγκεκριμένοι χώροι θα πρέπει να είναι στελεχωμένοι με ειδικό προσωπικό, ενώ είναι απαραίτητο να οριοθετηθεί συγκεκριμένος χρόνος παραμονής και προώθησης, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο μετατροπής των χώρων αυτών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Επιπρόσθετα, είναι απαραίτητο να σταματήσει η ασύδοτη μετακίνηση μεταναστών μέσα στην ελληνική επικράτεια.
Κάθε αποστολή θα πρέπει να συνοδεύεται από δυνάμεις ασφαλείας και να αποτρέπονται οι επί μακρόν ασυνόδευτες πεζοπορίες, όπως έγινε πρόσφατα στην Εθνική οδό, να δίδεται η αίσθηση της παρουσίας του κρατικού μηχανισμού.
- Καλύτερος συντονισμός ανάμεσα στις κρατικές υπηρεσίες και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού.
- Να διασφαλιστεί ότι η Νατοϊκή δύναμη θα κάνει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε, που είναι να συμβάλει αποφασιστικά, μαζί με την FRONTEX, στην αποτροπή των μεταναστευτικών ροών.
- Να αξιοποιηθούν οι υπάρχοντες ευρωπαϊκοί πόροι και να ζητηθεί έκτακτη οικονομική επιχορήγηση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
- Να αναληφθούν αμέσως πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της διεθνούς εικόνας της χώρας και για τη στήριξη του τουριστικού της προϊόντος.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι απαραίτητο να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες τόσο σε εγχώριο όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου κορυφής, ανέδειξαν τις μεγάλες αντιθέσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις σε ότι έχει να κάνει με την επίλυση του προσφυγικού ζητήματος.
Από τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη χρειάζονται γενναίες κινήσεις για να κλείσουν οι διαδρομές της παράνομης διακίνησης ανθρώπων και να καταπολεμηθεί το επιχειρηματικό μοντέλο των διακινητών.
Να προστατευθούν τα ευρωπαϊκά εξωτερικά σύνορα και να τερματιστεί η μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη. Πρέπει να σπάσει ο δεσμός μεταξύ της εισόδου σε ένα πλοίο και της εγκατάστασης στην Ευρώπη.
Σε εγχώριο επίπεδο, θα πρέπει:
- Να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφαλείας στους πολίτες.
- Να υπάρξει προστασία των προσφύγων εντός ελληνικού εδάφους.
- Να υπάρξει ισχυρή παρουσία των κρατικών μηχανισμών στις δομές που φυλάσσονται και στις μετακινήσεις τους.
Σε αντίθετη περίπτωση, η έλλειψη του κράτους ευνοεί μόνο την άνοδο ακροδεξιών κινημάτων. Ήδη υπάρχουν θεωρίες που κερδίζουν έδαφος στη Γαλλία όπως εκείνη της «Αντικατάστασης», δηλαδή της ύπαρξης οργανωμένου σχεδίου αντικατάστασης χριστιανικών πληθυσμών από μουσουλμανικούς που κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν ένα νέο Ιερό Πόλεμο.
Για να μην βγουν κερδισμένοι εξτρεμιστές από αυτή την περιπέτεια και για να μην εξελιχθεί η ανθρωπιστική κρίση σε μια ακόμα κρίση της Δημοκρατίας θα πρέπει οι δημοκρατικές δυνάμεις να μεριμνήσουν συστηματικά, ώστε χωρίς καμία έκπτωση στο κράτος δικαίου να διαφυλαχθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και η μέριμνα για τους Έλληνες που σήμερα φοβούνται.
Κυρίες και Κύριοι,
Το προσφυγικό δεν είναι ζήτημα μόνο Ελληνικό ή Ευρωπαϊκό αλλά διεθνές. Απαιτείται λοιπόν πολυεπίπεδη συνεργασία έτσι ώστε η σημερινή ανεξέλεγκτη κατάσταση να καταστεί διαχειρίσιμη.
Θα πρέπει να καταστεί σαφής η προσωρινότητα και όχι να οδηγηθούμε σε μια μακρά και υποχρεωτική φιλοξενία, κάτι που κινδυνεύει να υποστεί η Ελλάδα λόγω κυρίως των χειρισμών της Ελληνικής κυβέρνησης. Το πόσοι θα μείνουν στη χώρα πρέπει να είναι προϊόν μιας διεθνούς συμφωνίας και κατανομής που θα έρθει σε συνεργασία με τον ΟΗΕ.
Σας ευχαριστώ.
